Stacja kolejowa Kořenov (Grünthal) znajduje się na linii kolejowej łączącej miasta Tanvald – Kořenov – Harrachov. Pierwotna linia kolejowa została zbudowana w latach 1900-1902 i obejmowała odcinki kolei zębatej, kilka tuneli, mosty oraz teren stacji kolejowej Kořenov z parowozownią. Służyła jako stacja końcowa kolei zębatej Liberec – Jablonec – Tanvald (RGTE) na odcinku Tanvald – Kořenov, łączącej regiony Jablonec i Liberec z zagłębiami węglowymi położonymi na Śląsku.
Ciągnąc się na długości niespełna 7 kilometrów, kolej pokonuje różnicę wysokości 235 metrów.
W Kořenovie dołączyła do Pruskiej Kolei Państwowej (KPEV) i jechała aż do Jeleniej Góry (Hirchsberg); dziś linia Kolei Czeskich kończy się w mieście Harrachov. Kompleks stacji kolejowej Kořenov składa się z budynku dworca głównego, budynku wodociągów, obrotnicy, zajezdni (nr 806), warsztatów i dawnych pomieszczeń celnych (nr 803).
Lokomotywownia została wybudowana w 1903 r. według planów dla kolei Liberec – Jablonec – Tanvald i Cesarskich Kolei Pruskich autorstwa architekta Eduarda Krammera. Od 1945 r. szopa służyła na potrzeby Czechosłowackich Kolei Państwowych, aż do 1987 r., kiedy pod naporem śniegu zawalił się dach, a budynek popadł w ruinę. Częściowo odrestaurowano murowane szczyty oraz zaprojektowano dokumentację projektową remontu wiaty i wykonania zadaszenia. W 2015 roku lokalnej grupie entuzjastów udało się zebrać fundusze na projekt „Kolej zębata – wyjątkowe i żywe dziedzictwo kulturowe Gór Izerskich i Karkonoszy” dzięki grantowi udzielonemu przez Islandię, Lichtenstein i Norwegię.
Prace renowacyjne obejmowały nowe pokrycie dachu, renowację kamienia oraz replikę bramy. Dziś dawna parowozownia służy jako zajezdnia, w której znajdują się czynne zabytkowe lokomotywy zębate, warsztat naprawczy oraz kolekcja muzealna zabytkowych pojazdów kolejowych. W 2016 roku budynek szopy otrzymał nagrodę Patrimonium pro futuro przez Narodowy Instytut Dziedzictwa. Trzy lata później szopa Kořenov zajęła drugie miejsce w konkursie im. Karla Hubáčka „Budownictwo Kraju Libereckiego” w kategorii „Budownictwo cywilne i przemysłowe”. Budynek dworca kolejowego, budynek wodociągów ze studnią, parowozownią, obrotnicą, wagą i skrajnią są wpisane na listę dziedzictwa kulturowego.
