Konkurs na nowy dworzec odbył się w 1941 roku (podczas II wojny światowej). Wygrał go architekt Ján Štefanec o symetrycznej kompozycji. Po bokach hali odpraw znajdowały się dwa dwupiętrowe skrzydła. Po tej stronie w skrzydłach zlokalizowano tereny dla ruchu kolejowego oraz wyposażenie dla personelu i pasażerów. Projekt konkursowy był hojny pod względem architektonicznym. Centralny akcent całej kompozycji architektonicznej – hala odpraw miała 12 metrów wysokości. Jednak podczas przygotowywania dokumentacji projektowej w latach 1941-1945 terminal hali odpraw został zredukowany do końcowych 10 metrów.
Zmodyfikowane rozwiązanie projektowe było ściśle oparte na pierwotnej ofercie przetargowej. Choć dworzec ma stosunkowo złożone rozwiązanie materiałowe (ze względu na skomplikowaną obsługę), projekt powstał w duchu funkcjonalizmu. Ostateczny projekt potwierdził oryginalne rozwiązanie budynku jako budynku liniowego z centralną halą odpraw, która jest połączona dwoma podłużnymi skrzydłami.
Architekturę dworca prezentuje przede wszystkim wysoka bryła hali odpraw z obszarami głównych fasad zwróconych w stronę miasta, a także torów. Elewacje przedzielone są wysokimi oknami, które przedzielone są filarami (łącznie osiem pól). Obecnie w otworach okiennych znajdują się witraże z motywem wydarzeń historycznych w miastach środkowej Słowacji. W elewacji głównej zwróconej w stronę miasta znajdują się witraże, okna doświetlające halę odpraw od strony toru przeszklone są jedynie szkłem tłoczonym. Na poziomie wejść na parter hali odpraw, parter dworca kolejowego jest oddzielony i podkreślony linią wysuniętej markizy. Środkowy tor stacji wyłożony jest białymi deskami trawertynowymi. Monumentalne rzeźby z piaskowca znajdują się po bokach klatki schodowej wejściowej przed dworcem kolejowym.
Wnętrze hali odpraw wyłożone jest polerowanym marmurem. Na podłodze zastosowano wielkoformatowe płytki trawertynowe.
We wnętrzu hali odpraw dworca kolejowego Bańska Bystrzyca, dzięki oświetleniu, znajduje się 8 wysokich okien. Pierwotnie były przeszklone tylko tłoczonym szkłem, aby rozproszone światło wpadało do hali odpraw. W 1959 roku dodano artystyczne witraże z motywami miast środkowej Słowacji – Bańskiej Bystrzycy, Bańskiej Szczawnicy, Brezna i Zwolenia, które charakteryzują się zabytkami historycznymi (4 witraże) oraz motywami figuralnymi z napisem SŁAWNA RODZINA 1944 – 1945 świętuje zakończenie powstania II wojny światowej, wyzwolenie ludności słowackiej (4 witraże). Całość została zaprojektowana i wykonana z intencją socrealizmu, który był wówczas podstawową formą wszelkiego rodzaju sztuki. Jednak w przypadku dworca kolejowego w Bańskiej Bystrzycy nie działa on agresywnie i obecnie stanowi naturalną część wnętrza i na zewnątrz hali odpraw. Praca została zrealizowana przez trzech twórców. Ich nazwiska widnieją na dole jednego z witraży.
W nawiązaniu do symetrycznej kompozycji fasady dworca, przed dworcem umieszczono dwie monumentalne rzeźby – męskie postacie naturalnej wielkości. W pierwszym przypadku jest to postać drwala (na zdjęciu). Naprzeciw drwala stoi druga rzeźba z postacią metalowca. Autorem obu prac jest rzeźbiarz František Gibala.
