68-kilometrowy odcinek linii kolejowej Pest-Hatvan został oddany do użytku w kwietniu 1867 r. Kompromis austro-węgierski z 1867 r. został ratyfikowany przez przywrócony węgierski parlament 29 maja 1867 r. Następnie 8 czerwca 1867 r. cesarz Franciszek Józef i Cesarzowa Elżbieta została koronowana na króla i królową Węgier.
W prezencie koronacyjnym para królewska otrzymała zamek Gödöllő (Zamek Grassalkovich). Królowa Elżbieta odwiedzała zamek regularnie aż do swojej śmierci w 1898 roku i często towarzyszył jej mąż Franciszek Józef.
Od samego początku para królewska miała problemy z czekaniem na dworcu, bo „mała poczekalnia była mała, duszna i brudna”. I tak w 1868 roku dla pary królewskiej powstał tymczasowy drewniany pawilon w stylu tyrolskim, a w 1882 roku nowa królewska poczekalnia w stylu neorenesansowym. Chociaż niektóre źródła wymieniają Miklósa Ybla jako projektanta Królewskiej Poczekalni, nowsze badania historii sztuki sugerują, że bardziej prawdopodobnym projektantem jest Gyula Rochlitz, projektant dworca kolejowego Keleti.
Chociaż imponująca poczekalnia królewska była budynkiem parterowym, miała tę samą wysokość co dwupiętrowy dworzec kolejowy. Od strony miejskiej Poczekalni Królewskiej znajduje się portyk, dach wsparty na czterech jońskich kolumnach, na którym mógł czekać powóz króla. Od wejścia krótki korytarz prowadzi do dużej poczekalni, zwanej Poczekalnią Książęcą, w której dominuje kolor burgund. Poczekalnia Książęca otwiera się na pokoje króla i królowej. Pokój Franciszka Józefa charakteryzował się oliwkowozieloną tapetą i oliwkowozielonym tapicerowanym apartamentem, podczas gdy pokój królowej Elżbiety (Sisi) był pomalowany na bladożółty.
Po zabójstwie królowej Elżbiety w 1898 roku – kiedy została zasztyletowana przez włoskiego anarchistę Luigiego Lucheni w Genewie – Franciszek Józef rzadko odwiedzał Pałac Gödöllő, ostatni raz był tam w 1911 roku. Z Poczekalni korzystał Regent Miklós Horthy.
Pod koniec II wojny światowej wycofujące się wojska niemieckie wysadziły w powietrze budynek dworca i podpalili skład węgla w podziemiach Królewskiej Poczekalni. Spłonęła Królewska Poczekalnia, z nienaruszonymi ścianami. W 1945 roku do ścian dobudowano płaski dach, a budynek służył jako kasa biletowa i poczekalnia dla publiczności. W 2011 roku Królewska Poczekalnia została zrekonstruowana dzięki dofinansowaniu z Funduszy Norweskich, na podstawie pierwotnych planów z 1882 roku. Renowacja została nagrodzona nagrodą ICOMOS. Budynek jest obecnie muzeum i miejscem wesel, konferencji i koncertów kameralnych.
