Izgradnja prve linije na jugu Banata, Oravica-Jasenovo-Bela Crkva-Bazijaš, počela je 1846-1847. godine. Posle više prekida u izgradnji, završena je i otvorena 1854. godine za teretni saobraćaj, a dve godine kasnije i za putnički. Prvobitni cilj ove pruge je bio ekonomski: povezivanje rudarskog centra Oravica sa najbližom rečnom lukom Bazijaš. Dužina pruge je bila 63 km, od čega 27 km na teritoriji današnje Srbije i 36 km na teritoriji Rumunije.
Centralna stanica na ovoj pruzi u današnjoj Srbiji bila je u selu Jasenovo. Pruga je proširena 1858. godine kada je otvorena linija Temišvar-Vršac-Jasenovo.
Pored zgrade za prijem, stanica u Jasenovu je imala peć, radionicu, vodotornjeve za punjenje parnih lokomotiva, mlin za ugalj, kao i okretnicu.
Prijemna zgrada železničke stanice u Jasenovu ima oblik izduženog pravougaonika, čiji je centralni deo prizemni, a dva bočna jednospratna aneksa izlaze iz ravni objekta u vidu rizalita. Prepoznatljivi trouglaoni zabat sa kružnim prozorom naglašava glavni ulaz u zgradu. Dekorativni elementi, od opeke, koncentrisani su oko otvora, na uglovima zgrada i vencima. Prvobitni objekat imao je čekaonice prvog i drugog razreda, posebnu čekaonicu za majke sa decom, restoran, bife i stanove za železničare.
I železnička stanica u Beloj Crkvi ima pravougaonu osnovu, sa naglašenim jednospratnim centralnim delom, koji se završava trougaonim zabatom. Ispred ovog dela, prema šinama, nalazio se spratni drveni trem, koji je kasnije uklonjen. Bočni aneksi su prizemni. Dok prostorni sklop prati tipičan koncept železničkih objekata tog vremena, dekoracija je veoma neobična, više klasicistička, bez reljefa od cigle. Prozori su naglašeni ravnim frontonom sa konzolicama.
Nakon Prvog svetskog rata linija je sukcesivno ukidana. Do danas su šine potpuno demontirane, a većina objekata duž nekadašnje pruge potpuno je devastirana.
Železnička stanica u Jasenovu, iako zaštićeno kulturno dobro, nalazi se u prilično lošem stanju i nema nikakvu funkciju, kao ni stanica u Beloj Crkvi.
